Şairim, 

göğsümde eğreti bir broş gibi onurla taşırım şair kimliğimi.

Büyük iddialarım yok artık Dersimi aldım hayattan Kırıklarımla besliyorum şiirlerimi ve demiri yontarak kazanıyorum ekmeğimi yolcuyum herkes gibi bir gece yolcusu biliyorum her yolcunun varması gereken yeri.

Bir yalnız korkuluğum ben korkunun ortasında ne yorulmak, ne acıkmak bilirim işçiyim şu sözler son sözlerimdir, unutmayın isterim; kim daha çok korkabilir, yalnız bir korkuluktan kim daha korkuluktur, sevgisiz yaşayandan.

Bu kitap, her şey rağmen güneşini göğsünde saklı tutabilenlere ve insana dair umudunu yitirmeyenlere ithaf edilmiştir.

2007 Uğur Mumcu Şiir Ödülü Cumok – Atatürkçü Düşünce Derneği