Elinizdeki bu çalışma, Namık Kemâl’den başlayarak yüz yıllık bir süreçte Türk şiirine put dikicilik ve put kırıcılık açısından analitik bir bakışı içermektedir. Namık Kemal’in Divan şiirinin putunu yıkıp yerine “hürriyet kızını yerleştirmesinden itibaren edebiyatımızda determinizme bağlı olarak bir put dikme ve put yıkma süreci yaşanmıştır. Namık Kemâl’den sonra Ahmet Midhat Efendi “Tercüman-ı Hakikat gazetesinin Allahı olarak tanımladığı Muallim Naci’nin önce putunu dikmiş sonra da yıkmıştır. Aynı Midhat Efendi bu kez “Dekadanlar” makalesiyle Servet-i Fününcuların putunu sarsmış ve onları kendi istediği çizgiye getirmiştir. Ahmet Hamdi Tanpınar ve arkadaşları Dergâh mecmuasının tiranı Yahya Kemal’in putunu kırmaya teşebbüs bile edemeden iğdiş olma korkusuyla onun tilmizi ve peykleri olmayı kabul ederek ikinci plâna çekilmişlerdi.