“Toprakların Yazgısı İnsanların da Zoraki Yazgısıdır”

Suriyeli kadın yazar Myriam Antaki alışılmamış bir hikayeyi alışılmamış bir dille anlatıyor. Gülay Oktar çevirisi, yazarın orijinal şiirsel anlatımına tamamen sadık kalmayı beceriyor.

Filistin… Kutsal topraklar. Acının ve umudun paylaşılamayan coğrafyası. Üç büyük din, üç kader… Yahudi bir baba, Hıristiyan bir anne, Müslüman bir oğul. Üç insanın kaleminden dökülen satırlarda filizlenen şiirsel bir hikaye. Aşkın, inancın, kavuştuğu anda yitirmenin ve ölümün hikayesi.

« Bakışların Filistin’e perçinlenmiş adeta ama artık hiçbir şey görmüyorsun, sudan başka hiçbir şey. İçinin derinliklerinde çocukluğun parçalanıyor ve artık başka insanların yaşadığı evin. (…) Anne, ışığını evin derinliklerinde bıraktın sen. Olsun varsın, yerini alanlar gülleri, yasemini sulasın da. Senin kıyında, senin şehrinde gökyüzü hep öyle muazzam kalacak ama sen, seni asla terk etmeyecek toprağına duyduğun tutkuyu götürüyorsun yüreğinde. »