1890’larda Londra’da yaşayan bir bilim insanı yaptığı bir makineyle geleceğe, 802,701 yılına gider. Bu seyahatte gör­düklerini dönüşte arkadaşlarına anlatır. Bilimsel ve teknolojik gelişmelerin in­sanlığa gelecekte Altın Çağ’ı yaşatacağı­na dair düşüncelerin çok güçlü olduğu bir dönemde, kapitalizmin yarattığı top­lumsal sınıf ayrımları ekseninde gelişe­cek teknolojinin uygarlığı yok edecek bir potansiyele sahip olduğu düşüncesiy­le yazılmıştır elinizdeki kitap. Bilimkur­gunun yazınsal bir tür olarak ortaya çıkı­şında Zaman Makinesi’nin çok büyük bir etkisi vardır. Günümüzde insanoğlu­nun tartıştığı iklim felaketleri, gezegenin ve hatta galaksinin geleceği ile ilgili so­runlara çok önceden değinen bir başya­pıttır ve bu yönüyle hâlâ günceldir.

Hepimiz gördük kumanda kolunun dön­düğünü İşin içinde hiçbir şekilde hile ol­madığından en küçük bir kuşkum yok. Hafif bir rüzgâr oluştu, lambanın alevi oynaştı. Şömine rafının üstündeki mum­lardan biri söndü ve küçük makine birden ekseni çevresinde döndü, bulanıklaştı, bir anda hafifçe parıldayan, pi­rinçle fildişinden bir hayaleti andıran bir burgaca dönüştü ve gitti-kayboldu! Masanın üstünde sadece lamba vardı.