Bugün son derste sınıf başkanlığı için kura çektik. Geçen senelerde sınıf başkanını öğretmenimiz seçmişti ve Zombi Nuri iki yıl boyunca, Kabus gibi üzerimize çökmüştü. Bir ispiyoncunun en sevdiği şey, boş derste tahtaya konuşanlar listesi yazmaktır herhalde. Zombi Nuri çıt çıkaranı hemen listeye yazıyor ve yalvarsan da, ona teneffüste kantinden gofret, patates cipsi falan alacağına dair yemin etsen de asla silmiyordu.
– Konuşuğsanız adınızın yanına çağpı atağım haa, ona göğe!

Oysa ki bizim yaşımızdaki çocuklar için tamamen hareketsiz ve sessiz durmak o kadar zor ki! İmkânsız gibi bir şey. Bu yüzden kendisi de bir çocuk olduğu halde halimizden hiç mi hiç anlamayan Zombi Nuri’nin bu sene de sınıf başkanı olması bizim için bir felaket olur.