Merkezinde sendikaların yer aldığı işçi mücadelesi, pek çok hakkın yasal olarak tanınmasında etkin rol oynamıştır. İkinci kuşak hakların kazanım sürecinin önemli unsurlarından olan sendikaların ve diğer sosyal hakların elde edilmesine zemin hazırlayan sendika özgürlüğünün, işçi mücadelesinde ve insan haklarının gelişiminde halen yadsınamaz bir önemi bulunmakta ve dinamik bir hak olan sendika özgürlüğü içerdiği sendikal haklar bakımından gelişimini sürdürmektedir. Bununla birlikte sendika özgürlüğü, gerek yasal düzenlemelerin içeriği gerekse uygulama bakımından insan hakları çerçevesinde Türk İş Hukukunun en tartışmalı konularından birini oluşturmuştur. 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden sonraki süreçte, doktrindeki tartışmalar, yargı kararları ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelerin denetim organlarının Türkiye hakkında verdiği kararlar, hukukumuzda bu kadar temel bir hakka ilişkin önemli sorunların halen var olduğunu göstermektedir. Bu çalışmanın temel amacı da bireysel sendika özgürlüğünün kapsamını ortaya koymak, bu konudaki uluslararası standartları tespit etmek ve Türk hukukunun 6356 sayılı Kanunla birlikte bu standartları ne ölçüde karşıladığını belirlemektir.