‘ …Mürüvet Yılmaz’ın öykülerinde çoktandır görmediğimiz karakterler var. Bu karakterler çoktandır görünmüyordu. Romanlarımızda, öykülerimizde, iç ağrsıyla yaşayan küçük burjuvalar dolaşıyor. Hep bir hıçkırık anımsatması var kitaplarda, Bunları yazarken yazar ağladımı acaba diyorum. Çoktandır böyledir bu.

Mürüvet Yılmaz’a geldikte … İnsanı sömüren, insanı insanlıktan çıkaran sistemin gözüne gözüne vuruyor öyküleriyle. Kürtler, Suriyeliler, işçiler, demirci ustası Haydar Usta , Şef Davut… Acı gerçeğimiz Ermeni kırımının yansımaları , kadınlığını Sandığa kaldıran kadınlar, çöp bidonlarından toplanan yemek artıkları Şimdi…ya şimdi toplumsal bilincin iyice insani sorunlardan uzaklaştırdığı bir dönemdeyiz. Böyle bir dönemde insanı, insanın Bu dünyadaki yerlerini belirlemiş kanunları anlatıyor Yılmaz. Gerçekliğin inat çağrısıdır bu…hem insan….Mürüvet Yılmaz’la.’