“Uyasam, Kendimi bir son vapurda sansam… Peşimizde yıldızlar Peşimizde uskur Uyusam…” Sait Faik’in şiirlerindeki hüzünlü öyküler, öykülerindeki yanık şiirler… Şiirden öyküye, öyküden şiire, sevgiyi, insanı, doğayı, kuşları, balıkları, denizi, -en çok da sevgi(yi) denizi taşıdı, hayattan alarak. O’nun her satırı/dizesi insan olma serüveninin en lirik anlatımıdır. Bu kitapta, yayımlanmış bütün şiirlerinin yanı sıra, ardında bıraktığı manüskrilerde yer alan -kurşunkalemle sarı kağıtlara yazılmış- ilk kez gün ışığına çıkan ‘Donan Haber”, “Su Kenarında Yatanlar”, “Karların Hışırtısı”, “Ben Cıgaramı Söndürdüm…” “Takam…”, “Bulutu Gördün mü…” adlı şiirleri de yer alıyor. “Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey.”