“Şimdi hayatım düzelmiş mi olacak, yani artık beyaz bir sayfa mı açacağım?” diye sordum. İçimden kendi kendime alay etsem de sesim gayet sakin çıkmıştı. Yanıma yaklaştı, aramızdaki birkaç adımı da kapattı. Gözleri, renginden mi bilinmez bana çok yabancıydı. “Prenses, biliyorum yaşadıkların kolay değildi. Yaşadıkların, yaşattıklarım… Ama bunların hepsi geride kaldı.”

“Bundan sonra ne olacak?”

“Kendimize yeni bir başlangıç yazacağız.”

“Veya son…” dedim.

Sanal dünyada başlayan gizem tüm gerçekleriyle sona ulaşıyor.