“Sanat, insan gereksinimlerini, duygu ve düşüncelerini, insanları yakından ilgilendirecek ve derinden etkileyecek biçimde sunmaktır. Bu yüzden belli bir toplumsal hayat içindeki düzen değişmesini ve gelişmesini de içerir. Sanatın bir işlevi de hayatın değişebilirliğini, güzelleştirebilirliğini duyumsatmaktır…Sanatçı çağına tanıklık ederken, nesneleşmiş, parçalanmış, yabancılaşmış insanın, insan kimliğine kavuşması için ışık tutmalıdır. Ancak bu sayede insanı ve hayatı anlamlı kılma, insan beynini düz mantıktan kurtarma yönünde önemli bir faktör haline gelir. Gelişmemiş sanatsal beğeninin, estetiksel yoksunluğunu aşmada da sanat küçümsenemez bir işlev görür. Sanat, insanın kendine ve çevresine ilişkin düşünsel ve duygusal yeteneğinin gelişmesine yardımcı olur. Hayatın anlamına ilişkin soruların yanıtlanmasına, insanların kendini yetkinleştirmelerini sağlamada önemli katkılar sağlar. İnsana geçmişin, bugünün ve geleceğin öznesi olduğunu anımsatır…Çağdaş iletişim ve teknolojik gelişim bir yandan sanatı geniş kitlelere ulaştırırken, bir yandan da ticarileştirerek, düzeyin düşürülmesine, yozlaştırılmasına çanak tutmaktadır. Sanatçı buna karşı tavrını geliştirirken, bu yolla kirletilmeye çalışılan insanı ve insansal olanı kollamayı da gündeminden düşürmemelidir.Bu kitap; A. Hicri İzgören’in okudukları üzerinde düşünme, bunları belli sorulara yaslandırma ve soruların yanıtını arama çabasıyla yazdığı yazılarını bir bölümünden ve bazı edebiyatçı portrelerinden oluşuyor.