Histerikler ve tüm nevrozlular yalnızca uzak geçmişin acı verici deneyimlerini hatırladıkları için değil bunlardan hala oldukça fazla etkilendikleri için de, pratik olmayan bu iki Londralı gibi davranıyor. Geçmişten kaçamıyor ve mevcut gerçekliği kendi yararına görmezden gelemiyorlar. Zihinsel yaşantının patojenik travmaya bu şekilde saplanması nevrozun önemli ve gerçekte oldukça anlamlı bir özelliği. Siz Breuer’in hastasının tarihi hakkında düşünürken muhtemelen formüle etmekte olduğunuz itirazı istekle kabul edeceğim. Tüm travmaları hasta babasına baktığı dönemde ortaya çıktı ve semptomları yalnızca onun hastalığının ve ölümünün anı sembolleri olarak değerlendirilebilirdi.