Platon, Olympos’taki tanrılardan söz etmiş olsa da gerçekte düşündüğü mutlak anlamda tek, insan biçimli özelliklerden arınmış iyilikçi ve yaratıcı, felsefi bir Tanrı’dır. Platon, halkı batıl inançlarda kurtarmayı, kusursuz ve iyi olan gerçek bir Tanrı inancı yaratmayı topluma karşı vazgeçilmez bir görev saymış ve mitolojiyi şiirlerinde işleyen şairleri de eleştirmiştir.

Çünkü ona göre şairler, Tanrılar arasında savaşlar, kavgalar, büyük düşmanlıklar, buna benzer daha bir sürü şeyler olduğunu anlatır. Oysa gerçekte bu masallar yalandır. Tanrılara yakışmayacak şeyler söylenmemelidir. Ardından şunu ekler. Bizce bütün masalların topu yalandır. Bir Tanrıçayla, bilgiler bilgesi Akhilleus, nasıl olur da yüreğindeki iki kötülüğü bir arada taşıyabilir? Bir yanda alçaklık ve para düşkünlüğü, bir yanda da azgın bir gurur.