Sen !

Bir varlık!

Neden birine değer vermek için veya hiçbir yere düşürmeden olduğu yerde, ben her göz göze geldiğimde sırf kırmak için göğsümün tam ortasına koydun onu?
Bütün özgürlükleri köleleştiren bir duyguya kapıldım.
Ve varlığımı aciz kılan bütün kişiliklerimden atıldım.
Bugün yalnızca bir harfin tanımıyım.
“Hiç kimse bana, benden daha uzak olamaz.”
Hissettiği duygu karşısında hayatını değiştiren bir adamın, kişiliklerinin arasında, kendine ait olanı bulmak için verdiği savaşı kimler durdurabilir?