Batı düşünce tarihinde meseller unutulmaz imgelerle yer alır. Örneğin Platon’un ‘karanlık mağara duvarlarında dans eden gölgeler’i, Luther’in ‘tarla faresi ile şehir faresi’, Nietzsche’nin ‘En Çirkin Adam’ı, Kafka’nın ‘Şato’su gibi bütün bu örneklere baktığımızda Batı felsefi geleneğinin, ahlaki ve tinsel iletişimin aracı olarak imgelere yönelişini görebiliriz.
Soren Kierkegaard da felsefi yazılarında meselleri yoğun olarak kullanılmıştır; bu nedenle çalışmaları, zihnimize unutulmaz imgelerle kazınmıştır. Edebî değerinin yanında, bu kitap, hikâye ve meseller üzerinden Kierkegaard felsefesine giriş niteliğindedir.