“Tüm dilleri bir fırçada bir kalemde topluyorum.
Bir yolcuyum, hep kendine çırak.
Biliyorum diyenler kirletiyordu dünyayı baktım.
Oysa sadece kimsin diye sormuşlardı…”

Zamanda yolculuk yaparken, sık sık çocukluğuna, ilk gençlik yıllarına dönmüş ama yaşanılanları temize çekmemiş cesurca sorgulamalar yapmış, yüzleşmiş. Şimdi iki sanat disiplinini, resimle şiiri bütünleştirdiği “Mavi B’adem” adlı kitabıyla bizi de yüzleşmeye zorluyor. “Neden”diyor,  “insanlar küreselleşen dünyadan söz edip, aynı zamanda sınırları mayınlıyor ve birbirlerine pasaport sormaya devam ediyorlar?”

“Dili yitik bir zaman Kime, neyi nasıl anlatsın…”

– Adil Okay