Bu kitabı bir büyüğe adamış olduğum için çocukların beni hoş görmelerini dilerim. Bunu yapmamın çok ciddi bir gerekçesi var: O, benim dünyadaki en iyi arkadaşım. İkinci gerekçem de şu: Bu adam her şeyi anlıyor, çocuklara yazılmış kitapları bile. Üçüncü bir gerekçem daha var: Bu adam şu anda Fransa’da yaşıyor, aç ve üşüyor. Biraz yüreğinin ısıtılması ona iyi gelir. Eğer bütün bu gerekçeler size yeterli gelmiyorsa, o zaman ben de bu kitabı onun bir zamanlar yaşadığı çocukluğuna armağan ederim. Pek azı bunu hatırlasa da bütün büyüklerin bir zamanlar çocuk olduğunu biliyoruz. O halde sunuşumu şöylece değiştiriyorum:

Léon Werth’in çocukluğuna…