Korana virüsü binlerce can aldı. Sanki dünyaya kıran girdi. Büyük güçlerin büyüsü bozuldu. Hepimiz elimiz kolumuz bağlı kendimizle yüzyüze geldik. Adnan Ocak Korona Günlükleri-Yüzleşme Vakti kitabıyla, bizi kendimizle başbaşa kalıp yüzleşmeye çağırıyor.

Sokakta oynardı çocuklarımız. Akranlarıyla büyürdü. Komşular akrabadan önce gelirdi. Kirvelerimiz vardı, sağdıçlarımız vardı, ahretliklerimiz vardı, sütkardeşlerimiz vardı. Baba dostlarımız vardı. Can dostum derdik. Köylerimiz vardı. Kasabalarımız vardı. Mahallenin, köyün delisi de olurdu velisi de. Bakkalı olurdu. Tanrı misafirlerimiz olurdu. Sözümüz senetti. Kuldan utanır, Allahtan korkardık.

Yüz yüze bakacağız der haddimizi aşmazdık. Ne oldu bize? Uykudayız! Can kuşu ten kafesinden kurtulunca uyanacağız.