Güvercinler, bebekler ve çocukların dostluğunu, kardeşliğin anlatan, konuşan bebek adlı Behrengi’nin bu eseri; Çocukların hayvanlarla beraber, annesi ölmüş üvey anne elinde olan bir çocuğun, kötülüklere karşı, mücadelesini anlatmaktadır.

İranlı, fakir bir Azeri ailenin çocuğu olan Behrengi, Azerbaycan köylerinde öğretmenlik yaptı. Çocuklar için yazdığı hikaye ve masallarında İran toplumunun gerçeklerini dile getiren Behrengi, eserlerinin sonunda çocuklara şöyle sesleniyordu:

“Çocuklar, bu toplumun babalarınızın size miras bıraktığı toplumdur. Yaramazlıklarınızı en aza indirmelisiniz ya da tümüyle bırakmalısınız. Bu toplumun sorunlarının üstesinden gelecek çözüm araçlarını aramalı, bulmalı ve de hastalıkları yok etmelisiniz. Toplumu tanımanın birkaç yolu vardır. Yollardan biri kitap okumaktır. Kitapların hem en iyisini seçmelisiniz, hem de bizim çeşitli sorunlarımıza yanıt verenlerini. Kitaplar toplumumuzu ve toplumsal hastalıkları göstermek zorundadır.”