HüseyinTaşdemir, ilk romanı Kejê’nin Umudu’nda fedakar bir anayı, dertli ve çilekeş bir kadını anlatıyor. Umudunu asla yitirmeyen, dirençli bir insan Kejê. Çünkü umudunu kaybeden kişi karamsar olur, kötümserlik insanda zaaf yaratır ve bu zaaf da onu şeyhlere, şıhlara biat etmeye, fal, muska, üfürükten medet ummaya, batıl yöntemlere ve hurafelere inanmaya sürükler.

Kejê öyle yapmıyor, doğadışı yol ve yöntemlere itibar etmiyor, bilime ve tıbba inanıyor. Azmiyle, inancıyla, iradesiyle, eşine ve çocuklarına karşı sevgi, şefkat ve merhametiyle hayata tutunuyor Kejê. Ailesinin rahat ve mutlu yaşaması için Kejê’nin verdiği mücadele, katlandığı fedakarlıklar ilgi ve merakla okunacak bir biçimde anlatılıyor.