“…Hayatımızın her olayına ilişkin sadece bunu söyleyebiliriz; onun bir an için olduğu­nu; ondan sonra ise onun için ebediyen oldu demek durumundayız. Her akşam bizi bir gün daha fakir kılar. Varlığımızın en derinlerinde sonsuzluk baharının bize ait olduğu ve içinde yaşamı her zaman yenileyebileceğimizin gizli­ce bilincinde olmasaydık, bu kısa zaman ala­nının kayıp gittiğini görmek bizi muhtemelen kızdırırdı…”