Yakın tarif ve edebiyatımızda İstibdâd devri Abdülaziz’le başlamış, II. Abdülhamid ve İttihad ve Terakki rejimi ile devam etmiştir. 1860’lardan 1920’le kadar uzayan bir süreçte binlerce aydın, memur, asker, öğrenci, gazeteci vs. hapsedilmiş, sürgüne gönderilmiş veyahut öldürülmüştür.

İşte bu süreçte sürüp giden istibdâda karşı yüzlerce manzume kaleme alınmıştır.

Bu manzumeler şimdiye dek derlenip toparlanmamıştır. Yakın tarihin karanlıkta kalan bu yönü bu çalışma ile gün yüzüne çıkarılmıştır. Çoğu süreli yayınlarda ve kütüphane köşelerinde unutulmuş bu metinler titiz bir çalışma ile derlenip bir araya getirilmiştir.

Ortaya çıkan sonuç istibdâdın yürürlükte olduğu dönemlerde aydınların ve halkın bu rejime karşı büyük bir nefret ve öfke beslediğidir. Çalışmada bir araya getirilen manzumeler bu nefret ve öfkenin tanıklarıdır.

Bu çalışmayla birlikte istibdâdın karanlık yüzlerinden biri daha günışığına çıkarılmış, okurların dikkatine sunulmuştur.