Kur’an, İslâm’ın temel öğretilerini barındıran kutsal bir kitaptır. Ona inananlar inanç, tutum ve davranışlarını onun belirlemiş olduğu değerler doğrulusunda şekillendirme çabasında olmuşlardır. Bu çaba ise bir eğitim etkinliğini de ifade etmektedir. Bu durum bize onun aynı zamanda eğitimin kaynağı hem de eğitimin konusu olduğunu göstermektedir. Tüm Müslüman toplumlar, tarih boyunca Kur’an’a göre eğitim vermişler ve de Kur’an’ın öğretimini yapmışlardır. Bu öğretim genel olarak yüzünden okumayı öğrenme, hafızlık eğitimi ve tefsir ilmi şeklinde gerçekleşmiştir. Bir başka ifadeyle Kur’an eğitiminin hedefinde yakın, orta ve uzun vadede okuma, ezberleme ve anlama kazanımları yer almaktaydı.

Kur’an öğretiminin, ilk iki aşaması olan okuma ve ezberleme İslam toplumlarında tarihi süreçte bir Müslümanın daha çocukken alması gereken temel eğitimin en önemli unsurları olarak kabul edilmiştir. Bunun için çocukluk çağından verilen temel eğitimin merkezinde Kur’an yer almıştır. Kur’an’ı okumayı öğrenme ve hıfzetme çocukluk döneminde tamamlanması gereken eğitim faaliyeti olarak değerlendirilmiştir. Çocukluk sonrası, ileri seviyedeki eğitim için Kur’an’ı okuma ve ezberleme çok önemli değer sayılmıştır. Aynı zamanda Kur’an, tüm ilimlerin temeli ve kaynağı kabul edildiğinden, çocukluk döneminde verilen temel eğitimin vaz geçilemez öğrenme alanı olmuştur.