Fakat bir “eş benlik” figürünün açık güdülenmesini göz önünde bulundurduktan sonra, bunlardan hiçbirinin kavrama hâkim olan sıra dışı ölçüde güçlü tekinsiz bir şey fikrini anlamamıza yardımcı olmadığını kabul etmemiz gerekir; yanı sıra, patolojik zihinsel süreçlere ilişkin bilgimiz, erişilen içerikteki hiçbir şeyin egonun bu türden bir içeriği kendine yabancı bir şey olarak dışarıya yansıtmasına yol açmış olan öz korumaya yönelik itkiyi açıklayamayacağını eklememize olanak sağlar. Her şey söylenip yapıldığında, tekinsizliğin niteliği yalnızca “eş benliğin”, uzun zaman önce geçmişte bırakılmış oldukça erken döneme ait bir zihinsel evreye ait ve kuşkusuz daha sıcak bir yönünü gösterdiği bir yaratı olma durumundan kaynaklanabilir. “Eş benlik,” tıpkı dinin çöküşünden sonra tanrıların şeytani biçimler almaları gibi bir terör görüntüsüne dönüşmüştür (Heine, 1854).