“Gidiyor gibiyim dedim söze başlarken, ayaz demeden sıcak demeden gidiyor gibiyim. Kah zemheri oldu kalem tutan parmaklar buz kesti, Kah yalan oldu konusan diller konusmaz oldu. Her sesim bir vazgecişe gebe. Menzil uzun yolcuya ayan her şey. Giden olmak mı zordur yoksa kalan olmak mı? Aynlığın firakı hangi yürekte daha ağır basar? Vuslatın arzusu kimi cezbetmez? Yazılan bunca satır bunca siir gitmek isteyip de gidemediklerime armağan.

Öyleyse yazmak bana okumak sizedir. Her şeye rağmen biraz da üstadın dediği gibi “toparlama gitmiyoruz”. $imdi toplanın alın bendinizi, fikreden bir kalple eıkalım yola…