Bakara suresinin 62. ayeti üzerinden dinleri eşitleme çabası güden bazı çevreler, içinde Hz. Peygamber’in olmadığı bir din ihdas etmek istediler. Bu çevrelerin amacı “Muhammedsiz Müslümanlık”tır. Zira Resulullah’ın sünneti, vahyin açılımı ve pratiğidir. İnsan olmanın ve hayatın genişlik alanlarına dinle anlam vermenin uygulamalarıdır. Şayet Resulullah’a iman, itikat esası olmaktan çıkarılacak olursa Hz. Peygamber’in getirdiği din de mülga olacak ve hayatın anlamlandırılması moderniteye teslim edilecektir.

Böylece emir alanından din çekilecek ve emperyalizmin yolu açılacaktır. Hz. Muhammed’in uygulamaları ve getirdiği din hâlâ mazlumların tek umududur. Resulullah’a imanı dışta tutarak kurtuluş iddiasında bulunanlar hem dünya sisteminin köleleri hem de Müslümanlıktan nasibini alamayan kimselerdir. Dinlerarası Diyaloğa Reddiye, adı üstünde bu çabaya köklü bir itirazdır.