“… İntihar senin kaderindi Manuel… Beni dinlesen, dediklerimi yapsan da kaderini değiştiremezdin. Duvarı aşacak gücün kalmamıştı. Tükenmiştin…” “Şimdi, ben de bir duvar dibindeyim. Fakat benimki cinnet duvarı değil. Bilgisizlik duvarı belki… Yol bilmezlik, rehbersizlik duvarı… Türkçeden Almancaya tercüme edilmiş kitaplarla bilgimi artırıp yolumu belirlemeye çalışırken, bir yandan da Türkçe öğreniyorum. Duvarı yıkabilirsem kendimi de, Sedat’ı da kurtarabilirim. Bu bana zor görünmüyor… Umutluyum… Derdimi gül eyledim…