O, Allah’ın kendisiyle rahmetini yeryüzüne indirdiği, âlemlere rahmetin nişânesi Peygamberdi. Kur’ân’ın Üsve-i Hasene olarak tanıttığı Hz. Muhammed’in hayatının her yönü rahmete ulaşabilmede bizler için en güzel örnektir. Bu örnekliği vahiyle ilk defa muhatap oluşuyla başlamıştır ve kıyamete kadar gelecek olan bütün insanlar için kulluğun, adaletin, iyiliğin, güzelliğin… örnekliğini en güzel şekilde yapmıştır. Nâzil olan âyetler önce Allah’ın elçisini hazırlamış, bu mükemmel eğitim içerisinden bütün insanlığa en güzel örnekliği oluşturmuş, sözleri, filleri ve sükûtuyla dahi Kur’ân’ın yeryüzündeki pratiğe aktarılmış şekli olmuştur. Kâinat adeta, Peygamberin getirdiği derslerin okunup, üzerinde çalışılacağı bir okul hükmündedir. Allah’ın insanlardan istediklerinin Peygamberin hayatında ifadesini bulduğunu görmek gibi bütün insanlığın kurtuluşuna vesile olacak hakikatlerin de O’nun hayatından insanlığa yansıdığını görmekteyiz.

Bu sebeple söyle bir sözün yanlış olmayacağı aşikardır: Kur’ân’ı anlamak isteyen kişinin Peygamberi de iyi tanıyıp anlaması gerekir. Allah, Hz. Muhammed’in (s.a.v) risâletini bu kâinata mânevî bir güneş yapmıştır. O’nun vasıtası ile bütün karanlıkları aydınlatmış, bütün insanlığı ebedî hayat müjdesi ile sevindirmiş, dinini bütün insanlık için kemâlât ve güzellik rehberi, kulluk mertebelerinde yükselmek için çalışanlara sağlam bir program yapmıştır. İnsan, O’nun örnekliği ve önderliğiyle insanlığın ulaşabileceği en zirve asamaya erişmiştir. İnsanlık saadete ve huzura ancak O’nun rehberliğinde kavuşacaktır.