Âşıkların Konuşması, klasik Fars, Türk ve Urdu edebiyatlarında karşılaştığımız, “mesnevi” formunun “on-mektup” (dehname) adlı bir alt-türüne mensuptur.

Esasen, iki sevgilinin diyaloğundan ibarettir. Dolayısıyla temanın aşk olduğu söylenebilir. Ama Evhadî mutasavvıf olduğundan, eserde işlenen aşkın beşerî olduğu kadar, belki beşerî olduğundan da fazla, mecazi bir aşk olduğu da gözden kaçmamalıdır. Aradan yedi yüzyıl geçmiş olsa da Âşıkların Konuşması hâlâ tazeliğini ve güzelliğini koruyan eşsiz bir miras. Bu önemli kaynak titiz çevirisi ile ilk kez Türkçede.