O gün, günlerden pazardı; gezinti çizelgesine göre ilk uğranılacak yer, Fenerbahçe olduğundan Bihruz Bey doğruca oraya giderek, Marmara’ya bakan büyük ağaçların altında arabasını durdurdu ve Kalamış tarafından bir landonun çıkabileceği noktaya gözlerini dikip bekleyerek düşünmeye başladı.

Sarışın hanım, Bihruz Bey için iki aydan beri idefiks (sabit fikir) olmuştu. Uyanık iken saatlerinin hiçbir dakikası yoktu ki sevgili “Siyeh-çerde”yi düşünmeksizin geçsin; hatta geceleri geç vakit yatağına girdikten sonra bin zahmetle güçsüz bir şekilde ruhunu atabildiği rüya âlemi içinde bile sürekli sarışın hanımla uğraşırdı.