Adil, renkli kâğıtlardan origami ile kuşlar yapmayı çok sever. Onları yapmaya başladığında hiçbir ses onun dikkatini dağıtamaz. Oda kapısının yanındaki kırmızı ışığı görüp yemek zamanının geldiğini anlayana kadar origami yapmayı sürdürür. Adil’in işitme problemi olduğu yemek odasına girer girmez anlaşılır, çünkü o ailesiyle işaret diliyle ve dudak okuma yöntemiyle iletişim kurmaya başlamıştır.

Bu hikâye çocuklara işitme kaybının iletişimi engellemediğini anlatıyor. Ayrıca işitme engelli insanların normal yaşamlar sürdürebileceklerini ve çok farklı hobiler edinebileceklerini gösteriyor.