Zehra, Zühre, Zeliha ve Suç olabildiğince kalabalık bir kadının hikayesi olarak çıkıyor karşımıza. 

Zehra, Zühre, Zeliha ve Suç farklı gerçeklikler peşinde olan öykülerden oluşan bir ilk yapıt. Leyla Özyol’un üç farklı kadını ise aynı kişi. Üç kadın tek bir bedende yaşıyor, ya da tek bir beden; biraz Zehra’nın, bir parça Zühre’nin, bazen Zeliha’nın oluveriyor. Farklı zamanlarda yaşadığı olaylarla birlikte Zehra, Zühre ya da Zeliha olarak kabuk değiştiriyor, bulunduğu zaman, mekân ve gerçeklik de buna eşlik ediyor. Kitap keskin ve kesin bir anlatıda ilerlemiyor. Edebiyatın belirsizliklerinden faydalanarak karakterlerin ayrıntılarını okurun belleğiyle oluşturuyor ve okuyucusunu da bu hikâyenin bir parçası haline getiriyor.

Leyla Özyol, bunu tercih ederken okuyucunun öykü dünyasında kendi kayboluşuna imkân vermeyi amaçlıyor.