Bir insan türünü tarif edeceğim. Adına da “tek satırlık entel” diyeceğim. Tarifle başlayalım. Tek satırlık entellerin, sohbet gruplarında açılan her konu hakkında çarpıcı, başlangıç seviyesinde öğretici bilgileri vardır. Bunları istesek de istemesek de aktarırlar. Bilgiler kısıtlıdır, ancak her konuda bir iki şey çıkıverir ağızdan, konuya etraflıca hâkim havası verecek kadar. Bazı bilgiler fazlasıyla bayattır, bazılarının yanlışlığı artık ayyuka çıkmıştır, fakat karşılarındakinin okuma yazması ve bilgi kaynakları yokmuşçasına bilgi aktarırlar. “Yarım hoca dinden, yarım doktor candan eder” derler. Ruh açısından en sağlıklısı, bu türden mümkün olduğu kadar uzak durmaktır. İnsan bönleşiyor yanlarında dura dura. Ama hadi diyelim ki çok yakınımız ve uzak durmak imkânsız. Araştırdım, tek satırlık entellere karşı savunma mekanizmaları anlatacağım. Öncelikle sakinliğinizi koruyun. Hatta lafın uzaması için safça sorular yöneltip bilgi kaynağını teşvik edin. Sıkça gülümseyin. Çok az tepki verin. Ara ara kafanızı onaylarcasına sallayın. Ara ara da, “Gerçekten mi?” diye sorun. Ama asla polemiğe girmeyin. Ve oradan kaçış planınızı tasarlayın. Şimdi durup bir düşünelim: Acaba her susan gerçekten de bizim engin tek satırlık bilgilerimize mi aç, yoksa sadece çile mi dolduruyor?