Ey gece!
Serpme üztüme yanlızlık tohumlarını
Yalın bir şafakta
Çıkmak için yeryüzüne duru bakışlarla
Bir sevda yapısını örnek
Kan pahasına
Bürünmek için özgürlük esvabına
Rüyalar ver bana!

Ey gece!
Secdeler ver bana
Söz verdim eğilmeyeceğim hak’tan başkasına
İzzet olsun şeref olsun alnımda toprak
Aksın gözlerim zulme öfkeyle bakmayacaksa
Duaya durmayacaksa,
Kırılsın kollarım!…

Ey gece!
Zindanda görünmüyor çölleri örten kaküllerin
Yalnız çatık kaşların
Ve hıçkırıkların vardır saatler boyu
Umarsız değilsin yürekten kopan bir “ah”a
Bir anne şefkatli ve çaresizliğiyle
Akan gözyaşların vardır.